Paralelas que se encontram

As aventuras de uma carioca, um galego e um gato maluco na maior cidade da América Latina - e no primeiro blog galego-brasileiro!

sexta-feira, 3 de abril de 2009

Losing my religion

Exceptuando os membros da forzas de orde pública, estas persoas son as únicas que pasean xuntas pola rúa sen ter unha relación de tipo sentimental (ou polo menos iso penso eu... aínda que poderíamos falar que comparten un sentimento relixioso).

En São Paulo, como en moitas cidades, poden encontrarse estas persoas andando entre a xente, pero a probabilidade de ser parado non é demasiado grande (por aquilo dos 17 millóns de persoas).

En Vigo, en cambio, en apenas un mes xa fun abordado dúas veces, a última hoxe mesmo. A vez anterior estiven escoitando a chapa ata que o meu autobús chegou. Pero desta usei unha estratexia tan perversa como eficaz. Dábase a coincidencia de que antes de ser parado acababa de ver pasar outra parella, non sei se da mesma especie ou doutra. Así que cando oín o "disculpe, señor", veume rápidamente á cabeza a frase "acabo de ver dous compañeiros vosos!". Eles sorriron entendendo que xa tiña sido catequizado, que era o que eu quería que interpretasen. Así que me librei rapidamente deles e sen precisar mentir, que sería pecado en calquera relixión.

O que non é pecado é tentar invadir as cabezas alleas coas crenzas propias. Debería ter mentido.

Nenhum comentário: