Despois do Carnaval, o país volve á normalidade... ou non. Sospeito que ata a próxima semana non vou poder resolver algúns asuntos pendentes.
Para moita xente, a festa representa o momento culminante do verán. Case podería dicirse do ano enteiro, se non fose porque o ano aínda está comezando. Digamos que é o momento culminante do ano anterior, pois os preparativos para o próximo Carnaval xa comezan agora.
O maior evento festivo do planeta, din por aquí. Hai pouco que falaba de todas as posibilidades que hai para divertirse nesta cidade. E aí xurdía a dicotomía diversión versus tranquilidade. Desta última quería falar hoxe. Ou mellor dito: da falta dela.
Cando falaba dos problemas de São Paulo pensei en falar da contaminación. Descarteino porque a polución do aire non é un problema que se sinta con frecuencia. Pero non pensei noutro tipo de contaminación: a acústica.
Onte, martes de entroido, foi un día do máis curioso. Para comezar ben, espertei co ruido dun helicóptero sobrevoando o meu cuarto. Só faltaba que comezase a soar a Cabalgata das Valquirias. Pero non. O que soou foi unha corneta. E fogos artificiais.
Normalmente escóitanse os rapaces dun colexio próximo, ou ruido de obras, ou incluso un galo que algún veciño ten en casa (???). Cal podería ser entón o motivo destas novidades sonoras? Descubrino unhas horas despois, cando souben que a escola de samba do meu barrio tiña sido a campeona do Desfile das Escolas de São Paulo.
O helicóptero volveu outras dúas veces durante o día, a última delas coincidindo con imaxes en directo do informativo da noite. Quedou claro, entón, que estaba retransmitindo imaxes aéreas da festa. Non sei se alguén consegue imaxinar o molesto que pode ser ter un aparello deses do teu lado. Para aforrar adxectivos, digamos que era uns 90 decibelios incómodo.
Quousque tandem abutere Catilina patientia nostra?
Paralelas que se encontram
As aventuras de uma carioca, um galego e um gato maluco na maior cidade da América Latina - e no primeiro blog galego-brasileiro!
terça-feira, 5 de fevereiro de 2008
Assinar:
Postar comentários (Atom)
2 comentários:
Vaia, por algunha razón síntome contento ao ver o teu uso los linkitos :)
Pola miña banda, durante o verán adoito ter helicópteros abondo sobrevoando o barrio.
A miña pregunta é, e ti que fas que sofres o ruido en lugar de disfrutalo alá embaixo?
Home, eu nunca fun moi festeiro. E Juliana odia este tipo de celebracións. Ademais as mañás son para durmir... non?
Por certo, a ver se actualizamos!
Postar um comentário